Twitter-eko eztabaidak

Azkenaldian @theklanEH-rekin izandako eztabaidaren harira, eta twitter-en mugak eztabaidarako batere laguntzen ez dutenez blogean erantzutea pentsatu dut.

Eztabaida, @igalfarsoro erabiltzaileak Pako Aristiri Berrian 2012-08-04an egin elkarrizketaren harira esandakoekin hasi zen.

Besteak beste, honakoak esan zituen Aristiri buruz:

·                          “indibidualista, inolako disziplinarik bakoa, kapritsosoa, izan ere, etsaiez bera konfunditzen baita”

·                          “Koiuntura 1ez baliatzen geala baina bestela ez geala independentistak. Hori #puritanismoa da”

·                          “Pako Aristirena boluntarismo indibidualista kapritxoso hutsa da!”

·                          “ta zein da ba literati norbanako honen estrategia boluntarismo kapritsosoa ez bada ta bidenabar barrabilak ukitzea?”

@theklanEH-ak ere lagundu zuen sua pizten:

·                          “aristiren egolatria kritikatzea politika da, ez iraina“

·                          “subkonszienteak engainatu dio: "nirekin kontraesana duenak ez du nire gustoko estrategiarik" esan nahi zuen“

·                          “ezin da independentzia lortu hegemonia politiko gabe. Aristiri horrek 5“

Azken txio horri honakoa erantzun nion: “Eta hegemonia politikoa nola neurtzen da? Etsaiak antolatu hauteskundeen bitartez adibidez, ezta?“

Eta "besteak beste" baietz erantzun zidanez @igalfarsorok, ia Zizek filosofoak abstentzioaren gainean duen ikuspegiaz zer pentsatzen zuen galdetu nion. Erantzuna, honakoa: 

“Zizek abstenzioaren alde non, Grezian? EHko 'egoera'n (Badiou) abstenzioa (autonomoak, orreaga) aldarri natzisoa da“ (sic.)

'Egoera'z hitz egiten zuenez, ETAk bere garaian egin zuen abstentziorako dei bat gogorarazi nion, 'egoera' aldatu egin al zen galdetzeko: "ETAk ere abstentzioa aldarrikatu zuen kartzeletan preso bakar bat zegoen bitartean. 'Egoera' aldatu egin al da?)"

Eta ondoren etorri da polemika hau guztia, @theklanEH-k ez baitu nonbait jarrera abstentzionista haren berri. Zita bat eskatu zidan, eta momentu hartan mugikorretik ari nintzenez zera esan nion: “Barka, saiatu naiz estekaren bat topatzen baina mugikorretik ez dut lortu. Dena dela ez da sekretu bat. Errez topatuko duzu.”

Egia da ondoren saiatu naizela eta fidagarritasun minimoko estekarik ez dudala topatu. Baina ez dut uste gure herriaren politikaz zerbait dakien inor ausartuko denik ETA(m) 1977ko hauteskundetan boikotaren alde posizionatu zenik zalantzan jartzera...

Bere erantzuna orduan hau izan zen:

Ezagutzen al duzu erloju geldiaren paradoxa? Egunean birritan ematen du ordu zehatza.

ETAk uneko irakurketak aldatzen ditu, bere zein kanpo faktoreak aldatzen direlako, alde zein kontra.

Baina zuri bakarrik zure iritziarekin bat etor zitekeen bat zitatzen duzu, falaziak sortuz.

Ze nik aurkitu ahal dizkizut 20 komunikatu botoa eskatzen HB edo beste batentzat logika horri jarraiki.

Falazia akusazioa erabat faltsua izanik, azken esaldiari heldu nion, jakitun izanik ez daudela 20 komunikatu botoa eskatzen, askoz gutxiago baizik. Garrantzia gehiegirik gabeko txorakeria, baina tira, gehiegitxo hitz egin zuela adierazteko bota nion erronka:

“20 komunikatuak lortuz gero kontua ixten dut eta bestela zuk ixten duzu, ba?“

Eta hark erantzun: “lasai, etxera bueltan!”

Etxera bueltan etxekolanak zeuzkala gogorarazi eta hasi da bila @theklaneh, baina noski, ezin topatu 20 komunikatu. Umemoko bat naizela ondorioztatzen du apustua galdu duela esaten diodalako. Marka da gero!

Baina apustuak apustu, garrantziarik gabeko txorakeri bat baino ez dena albo batera utzita, eztabaida horretan bota dizkidan zenbait argumenturi erantzun nahi nioke, horiek bai oso garrantzitsuak direla uste dudalako. Hemendik aurrekoa beraz, zuretzat da batez ere @theklanEH. Twitter-etik kopiatutako txioak jarriko ditut jarraian, beltzez zureak eta gorriz nireak, eta komentario berriak urdinez (zenbait txio ez ditut kopiatu uste dudalako ez dutela ezer aportatzen eztabaidara, baina batenbat garrantzitsua dela baderitzozu esan eta jarriko dugu).

Zuk oraindik zor didazu zure argudioa, hau da, 1977ko irakurketa batean oinarritzen duzu zure irakurketa osoa? Bikaina zara! Oraindik ez zen ezta Herri Batasuna existitzen! Eta zertarako sortu zen ba Herri Batasuna? Analista bikaina zara ba!

Nik ez dut apustua galdu, demostratu dizut denborarekin aurkitu ahal ditudala hauteskunde GUZTIETAN bozka eskatu duela horretarako ezker abertzalearen aukera elektoral bat dagoen bakoitzean. Zure argudioak 1977ra garamatza, HB gabe, Xibertan. Eta horrela egon diren hauteskunde guztietan... baina noski, zuk arrazoia duzu, 1977an irakurketa egokia egin zelako, gero ez.

(Nik) 1977an abstentziorako zeuden argudio guztiek balio dute egun. Nire ustez noski. Zure ustez ez antza. Bale. Ez gaude ados. Ondo. Konbentzitu nazazu, zer lorpen ekarri dizkigu herri gisa etsaiaren hauteskundeetan parte hartzeak azken 35 urtetan?

Zure ustez eta (ia) bakarrik zure ustez. Bestela KASek ez zuen bultzatuko HBren sorrera 1978an, ezta? 

 Bai, hortan arrazoi duzu, askoz gehiago zarete hauteskundetan parte hartzearen aldekoak, begibistakoa da. Eta bai, logikoa da ETAk HBrentzat eskatzea botoa harrez gero.

Ze 1977an urte horretan amnistia emateko argudioak ziren. Presio bide bat. Ez irakurketa global betiereko bat. Irakurketa global betierekoak erlijioek egiten dituzte, ez politikoek. Eta gutxiago marxistek. Eta zuk erabili zenuen "ETA" argudioa, nolabaiteko "autoritate argudio" gisa. Autoritate argudio hori desmontatu dizut. 1977an zegoen egoera politiko-soziala eta oraingoa berdinak direla uste baduzu, arazo bat duzu. 1977an oraindik uste zen militarki irabazi ahal zela, Hego Ameriketako ereduak jarraiki. Analisia, hor ere, kale. 

“Autoritate argudio”-arena ez dakit nondik ateratzen duzun. Bestean ados, gutxi gorabehera. Irakurketa betierekoak ez dira politiko onen ezaugarri. Ni ere ez naiz batere dogmatikoa, ez nabil etsaiaren hauteskundetan parte hartzearen aurka printzipio mugiezin bat bilakatu nahian, hori ere eztabaidagarria dela uste dut. Bai, eztabaidagarria, bai.  Kasu honetan, jarrera dogmatikoa eta irakurketa betierekoa dutenak beste batzuk dira, “artaburu” bezala izendatzen gaituztenak bozkatzera ez joate hutsagatik. Eztabaida dezagun, noiz, nola eta zein baldintzatan izan daitekeen komenigarri aurkeztea etsaiaren hauteskundeetara eta noiz ez. Hau da, jar dezagun estrategia bat martxan independentizaren alde eta estrategia horren baitan, taktikoki ikusiko dugu noiz izan daitekeen komenigarri parte hartzea eta noiz ez.

Azken 35 urtetan eztabaida hori ez da eman, uste dut jarrera dogmatikoa eta irakurketa betierekoa beste batzuen ondare dela. Eta arren ez jarri adibidetzat Españako parlamenturako zenbait hauteskundetan abstentziora deitu izana, bozka “ilegalak” zirenean ere bozkatzera deitu zuten eta! Nik ez dakit zer gehiago behar duten gauzak birplanteatzeko!

Momentuko aldarrikapen batetik jaiotzen zen irakurketa: amnistiaren gaiak garrantzia zuen. Hordagoa zen, ez printzipioa. Lorpenak neurtzea ikuspegi historiko batetik egiten da. Helburuak lortzeko aukera handiagoa da orain, 1977an baino.

Hortan bai ezin dudala ados egon. 35 urte beranduago independentzia hurbilago dago? Hori benetan esaten duzu? Ezin dut sinestu.

Eta noski, hegemonia kontzeptua ez baduzu ulertzen, orduan ezin dizut ezer azaldu, ez duzulako ulertuko. 

Hegemonia politikoa, zenbaitek ulertzen duten eran ez dut ulertzen, ez. Ze hegemonia klase da hori, beste batzuek erabakitzen dutela noiz neurtu, ze baldintzatan, zein zensorekin eta ze lurraldetan neurtu? Agian hori zen ilegalak zirenean ere boto nuloa eskatzeko argudioa ez? Etsaiaren hauteskundeak baino ez dituztela euren indarrak neurtzeko eta ezinbestean hartu behar dutela parte. Oso tristea.

1977tik egondako aldaketek Espainia "herrialde demokratikoen" orbitan kokatu dute. Joko horretan jokatu behar da. Lehen ez. Hau da, 1977an politiko bat hiltzea Espainian ondo ikusia zegoen Europan. Gaur egun ez. 

1977an politiko bat hiltzea Espainian ondo ikusia zegoela Europan askotxo esatea dela uste dut, baina aurreko esaldiak du garrantzia hemen. Nork kokatu du Espainia “herrialde demokratikoen” artean? Ez al diegu guk eskertu ezinezko laguntza eman label demokratiko hori eskuratzen? Milaka euskaldun hil, bahitu eta bortxatu zituen erregimen bat, goizetik gauera demokraziara igaro zela irentsi al genuen? Inork ordaindu ez dituen gizateriaren aurkako krimenik ankerrenak barkatu eta ahaztu egin al genituen? Nahikoa zen esatea hemen ez zegoela demokraziarik, ez genuela Españaren gauetik goizerako demokratizazio milagrosoan sinisten, eta ez genuela euren sistema lejitimatuko esatea. Baina ez, GUK LEJITIMATU GENITUEN nazioartean, neurri haundi batean euren sistema onartu genuelako hauteskundeetan parte hartuz. Nazioartean inork ez zuen orduan aintzat hartuko Españaren demokratizazioa euskaldunek boikota egin izan bagenio lehenengo frankismotik bigarren frankismora igarotzeko prozesu hari. Baina ikusi baino ez dugu zer egin genuen eta zer dugun ordainetan. Egunen batean konturatuko ote gara zein hankasartze larria egin genuen garai hartan!

Horregatik aldatzen dira metodoak, irakurketak... baina ez helburuak. Estrategia eta taktikaren arteko ezberdintasuna dago. Eta zein zen estrategia lehen? Zein da orain?

Hegemoniara bidean eremu guztietan irabazi behar da: kalean, kulturan, hezkuntzan, kirolan... baita etsaiak jarritako eremuetan 

Etsaiak jarritako eremuak ez daude hegemonia galtzeko jarriak, alderantziz baizik! Inork ez dizkio bere bideari trabak jartzen. Inork derrigortu gabe, Frankok eta bere aholkulariek hala nahi zutelako diseinatu sistema honen bidez inoiz hegemonia politikoa lortuko dugula sinistea, politika zer den tutik ez ulertzea da. Etsaiak jartzen dituenean joku-arau guztiak oso zaila da ezer irabaztea, eta hori gutxi balitz inoiz galtzeko arriskurik ikusiko balute, orduan arauak aldatzen dituzte eta kitto. Uste dut arau aldatzearen kasu honen azken adibidea aipatzea soberan dagoela, ez? Badakizu zertaz ari naizen...

Ildo horretan ez dut uste udal hauteskundeak etsaiak jarritakoak direnik, noski. Badakit zu baietz, baina argudiatu beharko duzu 

Argudiatu? Ez al da ebidentea? Nork konbokatzen ditu hauteskunde horiek? Nork erabakitzen du zein maiztasunekin egin? Non jasotzen da hauteskunde horietatik sortzen diren udalbatzen funtzioak zein diren? Nork erabakitzen zein tresna kudeatu ahal izango dituzten udalbatza horiek? Non zein izango diren finantzaketa iturriak eta mugak? Etab, etab. Argudiatzekotan zuk argudiatu beharko zenuke kontrakoa.

Baina berriro diot. Ni ez nago etsaiaren hauteskunde guztietan, eta baldintzarik gabe, BETI abstenitzearen alde. Uler dezaket zenbait gauzatarako, zenbait lekutan komenigarria izan daitekeela etsaiak uzten duen botere maila minimo hori kudeatzea. BAINA ESTRATEGIA BATEN BAITAN. Zein da estrategia hori? Nire ustez ez dago. Hegemonia politikoa lortzea esango didazu, ez? Uste dut erantzun dizudala horren inguruan.

Gusto baduzu erantzun, hemen edo beste edozein tokitan, gustura irakurriko nituzke eta zure argudioak. Ondo izan.